Hard gewerkt, eind elandenproject in zicht! - Reisverslag uit Evenstad, Noorwegen van melissa brilman - WaarBenJij.nu Hard gewerkt, eind elandenproject in zicht! - Reisverslag uit Evenstad, Noorwegen van melissa brilman - WaarBenJij.nu

Hard gewerkt, eind elandenproject in zicht!

Door: melissa brilman

Blijf op de hoogte en volg melissa

17 Juni 2012 | Noorwegen, Evenstad

Volgende week al weer de laatste week van ons moose-project! Eigenlijk hadden we nog 2 weken, maar we hebben zo hard gewerkt dat we het volgende week al af hebben. Hopelijk voor vrijdag, want dan kunnen we donderdag (de 21e juni, langste dag) een feestje bouwen! Het word hier nu echt niet meer donker, dus dan heb je nog meer door dat het echt de langste dag is. Verder heb ik hier nog steeds mijn winterjas aan en een dik vest als ik naar buiten ga, dus echt zomer is het hier nog niet. Hopelijk komt dat nog..

Over het veldwerk deze week heb ik niet zo veel te zeggen, twigs are fun is nogsteeds ons motto, maar na 7 weken twijgjes tellen is de 8e niet zo heel bijzonder meer :P Wel ben ik deze week weer mee geweest vissen met de duitse jongen die ook in het project werkt, en deze keer hebben we wél wat gevangen! :) 3 Kleine forelletjes, die we eigenlijk terug wouden gooien, maar één was zó gulzig geweest dat het haakje te ver zat en we hem ook maar dood hebben gemaakt, en een grote snoek! Ik het meest ondiepe riviertje (als je er doorheen zou waden worden je knieën nog niet nat denk ik) vingen we een snoek van 60 cm! Dus die hebben we de volgende dag bij de rijst opgegeten! Heerlijk, nog lekkerder als je hem zelf gevangen hebt!

Vrijdag was Niek jarig, dus hadden we een feestje in de bar hier op de campus, met een biertje en een pool-competie :P Helaas niet gewonnen met pool, maar het was erg gezellig.
Zaterdag hebben ik en Vincent geholpen met de koeien van de winter naar de zomer boederij te brengen. We waren hiervoor uitgenodigd door het slowaakse meisje die in ons veldwerkteam zat. Haar vriend werkt in Noorwegen bij deze eco- 'boerderij', en het verplaatsen van het vee word elk jaar groots gevierd met veel mensen, en ze hadden nog wat extra hulp nodig, dus mochten wij helpen.
Het ging om 12 koeien (ze hadden er 16, maar de dikste 4 waren al met de trailer gebracht, omdat de wandeling te zwaar voor ze zou zijn), die 17 km de berg op moesten. Hiervoor hebben er bijna 20 mensen mee gelopen om ze te begeleiden, en voor de gezelligheid natuurlijk. De koeien liepen gewoon los, dus in het begin moesten ze tegen gehouden worden (toen waren ze nogal ontstuimig en enthausiast) en de laatste paar kilometer moesten ze gemotiveerd worden om verder te gaan, want sommige koeien waren wel echt moe. Het ging om een speciaal oud noors koeienras waarvan er nog maar 1000 van over zijn. Ze zien er tegenovergesteld uit als de elanden hier: die zijn te kort en te hoog, deze koeien waren te lang en te laag. En veel waren ook te dik.

Deze koeien waren van een Nederlandse man, die hier een ecologische 'boederij' had. 16 koeien waarvan er 5 gemolken worden, en een heel aantal geiten die nu allemaal jongen hadden. Deze boerderij kost volgens mij alleen maar geld, en zou je in Nederland nooit tegen komen. Maar erg mooi om te zien!

Na afloop van de lange wandeling hebben we nog tot laat aan tafel gezeten. We aten in een zomerboerderij boven op de berg. Hier was geen electriciteit dus al het eten werd op de houtkachel verwarmd, en de kamer werd verlicht met kaarsen. Er aten nog meer mensen mee als die mee hadden gelopen. Een heel verschilend gezeldschap: een heel aantal kleine kinderen, de familie van de boerderijeigenaar, vrienden en kennissen, en dan het slowaakse stelletje en ik en Vincent. Ook een erg internationaal gezeldschap: Nederlanders, Noren, Zwitsers, een Duitser en dan nog twee Slowaken. En ik denk dat het een heel lange tijd geleden is dat ik zó lekker heb gegeten! Ze hadden forel, eland, een heel aantal lekkere sauzen, en salade en brood. Genieten dus! :)

Ik heb deze week helaas niet zo veel foto's gemaakt, maar de foto's die ik heb staan op stagenoorwegen.weebly.com onder 'foto's'- 'week 11'.

  • 18 Juni 2012 - 13:03

    Mama:

    Zo'n boerderij als waar jij mocht helpen met die handvol koeien: dat is hoe we het hier in onze jeugd ook nog kenden. Een boerderij waar je dicht bij de dieren stond, met een 'menselijke maat'. Terecht vraag je je af of die man hier van leven kan, anno 2012. Ik vind het mooi dat je dit mee mocht maken, en dan ook nog na afloop dat smaakvolle eten in zo'n grote goep mensen, oud en jong, overal vandaan geplukt...Prachtig! Een herinnering om te koesteren!
    Ik had er best bij willen zijn...
    mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

melissa

Actief sinds 16 Feb. 2012
Verslag gelezen: 146
Totaal aantal bezoekers 12840

Voorgaande reizen:

01 April 2012 - 01 September 2012

Stage bij Hedmark University

Landen bezocht: